کتاب تکنیک های روابط عمومی

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع کارنوشت : کتاب تکنیک های روابط عمومی

نام نویسنده : رحمان سعیدی

نام استاد : خانم زهرا حداد

کارنوشت دانشجویان : فاطمه سادات نبوی

زهرا سادات مانی زاده

سعیده دهقانی

کتاب تکنیک های روابط عمومی چهار فصل دارد : فصل اول تکنیک پژوهش ، فصل دوم تکنیک طرح و برنامه ریزی ، فصل سوم تکنیک برقراری ارتباط ، فصل چهارم تکنیک ارزیابی .

منظور از تکنیک های روابط عمومی استفاده از فنونی است که روابط عمومی با کمک آن ها بتواند به اهداف خود در جهت اطلاع رسانی سازمانی دست یابد.

مهمترین کاربرد های علمی تکنیک های روابط عمومی استفاده از آن ها در جهت تهیه و تنظیم واجرای یک برنامه منسجم و موفق روابط عمومی است .

فصل اول (تکنیک و پژوهش )

اساس برنامه روابط عمومی : یک برنامه روابط عمومی موثرباید مبتنی بر اهداف روشن و دقیق باشد ، مخاطب خاص خود را به درستی بشناسد و به شیوه ای دقیق ارايه شود تا توجه مخاطب خود را به سوی خود جاب کند. به همین دلیل شناخت اهداف مشتری و استباط دقیقی از آن ها ، شناسایی مخاطبان مطلوب و درک پیام روابط عمومی اهداف مهم تحقیق روابط عمومی به عنوان کار های مقدماتی تهیه یک برنامه در این زمینه است.

یکی از وظایف روابط عمومی در هر سازمان ، داشتن شناخت علمی از تشکیلات ، عملکرد و اهداف سازمان و آشنایی با نقاط قوت و ضعف آنهاست . این شناخت لازمه ی برنامه ریزی دقیق برای روابط عمومی است که باید به دیگر مخاطبان ، از جمله مدیران و عوامل کارکنان یا گروه های درون سازمان و همچنین مخاطبان خارج از سازمان که به نوعی با موسسه در ارتباطن از طریق ارتباطی سازنده و همه جانبه و موثر انتقال یابد . زیرا روابط عمومی وظیفه ی حفظ گفت و شنود دائم میان سازمان و مخاطبان مطلوبش را بر عهده دارد .

نقش افکار عمومی در روابط عمومی

افکار عمومی در جهان معاصر اهمیت فراوانی یافته است و جوامع گوناگون با نظام های سیاسی مختلف مصمم اند به فرمان ها این نیروی نه چندان جدید گوش فرا دهند . مهم ترین عامل تشکیل و گسترش روابط عمومی در سازمان ها ، اهمیت افکار عمومی است . یک روابط عمومی خوب ان است که در بیرون سازمان مدعی سازمان و در داخل سازمان مدعی مردم باشد . جلب و گسترش اعتماد ، ایجاد حس تفاهم ، اقناع و ترغیب و هر آنچه در مورد روابط بیان می شود ، بر پاسخ گوی درست به افکار عمومی نیست .

یکی از وظایف روابط عمومی ، سنجش افکار عمومی است . باید دیوار های بین خود ، رسانه و مردم را بردشت . شفاف کردن سازمان و سیاست های آن و دو سویه کردن ارتباط آن با مردم از دیگر وظایف روابط عمومی است . روابط عمومی باید در پی برقراری رابطه ای سالم بر اساس تفاهم و اعتماد متقابل برای دست یابی مردم و جامعه به حقیقت باشد ؛ در غیر این صورت ، وقتی بین رفتار و کردار فاصله ایجاد شود اعتماد مردم سلب می شود .

فصل دوم ( تکنیک طرح و برنامه ریزی )

تدوین یک برنامه روابط عمومی؛برنامه روابط عمومی طرح مدونی است که خطوط کلی فعالیت های گوناگونی را که قصد دارید برای مشتری انجام دهید مشخص می کند. این برنامه هر یک از اقدامات روابط عمومی را از قبیل نوشتن یک اطلاعیه خبری، اماده کردن متن یک سخن رانی و تهیه یک گزارش ارزیابی در بافت گسترده تر یک کوشش فراگیر جای می دهد . یک برنامه روابط عمومی میتواند اقداماتی را در برگیرد که طی یک سال برای مشتری صورت گرفته است و یا به رویداد یا پروژه خاصی که زمان معینی به آن اختصاص یافته مربوط می شود . اگر در این برنامه ارتباط منطقی بین سوال ها و مطالب وجود داشته باشد می تواند به اهداف خود برسد .

قالب ریزی و طراحی محتوای برنامه روابط عمومی

خلاصه برنامه : این قسمت شامل خلاصه فصل ها و عناوین اصلی برنامه است وتنها برای برنامه های بسیار طولانی تهیه می شود .
مقدمه : این بخش شامل برسی پیشینه سازمان و مخاطبان مطلوب آن است . این مقدمه به مسائل روابط عمومی و امور تحت مطالعه توجه می کند .
اهداف روابط عمومی : فهرست هدف های روابط عمومی که برنامه برای دست یابی به آن تنظیم و اجرا می شود ، در این قسمت می آید. معمولا اهداف با شماره یا با حروف الفبا مشخص می شوند .
نقش ارتباطات : باید درباره توانایی ها و محدویت های فعالیت های روابط عمومی به مشتری توضیحاتی ارائه کرد . در این بخش در مواردی شامل ارائه عملکرد روابط عمومی به مشتریان و تعیین اموری است که روابط عمومی در مورد آن ندارد و نباید تحقق آن را از یک برنامه روابط عمومی انتظار داشت .
راهبرد ( روش شناسی ) : برای ارائه نحوه تبلیغ پیام روابط عمومی و اینکه آیا پیام باید از طریق گزارش های رسانه ای ، ترکیبی از گزارش های مطبوعاتی و بر پایی مراسم ویژه ، سرمایه گذاری مشترک در طرح های هنری و اجتماعی یا از طریق دیگری رساند شود نیاز به توضیح کلی است . در این بخش به مشتری اطمینان می دهید اجرای برنامه ای که پس از آن ارائه می کند جامع و دست یافتنی است .
اجرای برنامه : این بخش مشخصات کلی ابزار هایی را بیان می ند که برای رساندن پیام دلخواه به همه مخاطبان ، رسیدن بع اهداف روابط عمومی لازم است .

بخش های اصولی و اجرایی روابط عمومی عبارت اند از :

فعالیت مطبوعات : این بخش شامل اطلاعیه های مطبوعاتی ، کنفرانس خبری ، گزیده های اظهار نظرات ، مقالات تحقیقی و دیگر مقالاتی است که به منظور انتشار به رسانه ها ارسال میشود .
برنامه های سخنگویان : این بخش شامل تعیین کارشناسانی می شود که آمادند تا به سوال ها پاسخ دهند ، درباره مسائل اظهار نظر کنند ، در محافل و مجامع حاظر شوند و سخنرانی کنند و در مسافرت ها و بازدید ها توضیحات لازم را به مردم بدهند و با خبرنگاران و رسانه ها مصاحبه کنند .
انتشارات : شامل خبرنامه ها ، جزوه های تبلیغاتی راهنما ، روزنامه ها ، تحقیقات ، مشاهدات و مطالب آموزشی است .
مطالب ویژه رسانه های صوتی و تصویری : این بخش شامل فیلم های خبری و آموزشی ، تولید مستند در موسسه ، بریده اخبار مستند رادیویی و تلویزیونی ، نمایش ، اسلاید و اطلاعیه های عمومی صوتی یا تصویری است .
تبلیغات تجاری : ممکن است بخواهید به مشتری توصیه کنید که برای کمک به تلاش های وسیع تر روابط عمومی،بودجه معینی به تبلیغات تجاری اختصاص دهد.(در این صورت باید تشریح کرد که چه نوع خاصی از تبلیغات تجاری مورد نظر است و در چه رسانه خاصی باید پخش شود.)
مناسبت های ویژه فعالیت های ترویجی و تشویقی :این بخش شامل برگزاری رقابت های ورزشی،نمایش مد،نمایشگاه های هنری،مصاحبه های علمی و هنری و اطلاعات عمومی و اعطای جوایز است.
ارزیابی:این قسمت نحوه ارزیابی و تاثیر گذاری برنامه،تعداد دفعات این اندازه گیری و نیز نتایجی را شرح میدهد که احتمالا تعیین کننده مرحله بعدی برنامه است.
نتیجه:در این بخش،خلاصه برنامه و چکیده استدلال و امتیاز های برنامه آورده میشود.

فصل سوم (تکنیک برقراری ارتباط )

1.گوش دادن :

در حالی که به نظر میرسد گوش دادن به دیگران بسیار ساده است ، اما اگر شنونده فن گوش دادن را نتواند به درسی به کار ببرد ارتباط وی دچار مشکل می شود . گوش دادن فقط شنیدن کلامی که طرف مقابل به زبان می آورد نیست ، بلکه شامل موادی به این شرح است :

_ اینکه گوینده کیست ؟

_دیدگاه او نسبت به موضوع مطرح شده چیست ؟

_چه مسائلی او را نگران میکند ، احساساتش چگونه است و چه انتظاری از ما دارد ؟

علاوه بر این که یک شنونده خوب به خوبی میتواند هماهنگی لازم بین ارتباط کلامی و غیر کلامی برقرار کند ، او می تواند به کلی جست ها و حالت های بدنی گوینده توجه کند و خود نیز به هنگام گوش دادن جست ها و حالت بدنی متناسب جهت تایید و اعلام درک طرف مقابل استفاده نماید . یک شنونده خوب هیچگاه با خمایزه کشیدن یا با نگاه کردن به اطراف ، نگاه خود را از گوینده نمی گیرد و دائما درصدد است تا با تماس چشمی مناسب این موضوع را به گوینده منتقل کند که علاقه مند است به حرف های او گوش کند .

2. صریح و صادق بودن :

صراحت و صادق بودن فرایندی است که در ارتباطات انسانی ب شکل نامحسوس ، اما بسیار موثر نقش دارد و باید مورد توجه قرار گیرد . این فرایند قابل دیدن یا شنیدن نیست ، بلکه طرفین ارتباط ان را حس می کنند . اگر ارتباط فاقد صراحت و صداقت باشد ، بدون شک یا قطع خواهد شد یا به شکل مخدوش ، مبهم و ناسالم ادامه می یابد .

3. همدلی و همدردی :

اغلب ما زمانی که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم،هموارع افکار،آرزو ها ،تمایلات،نگرانی و ترس های خود را آشکار می سازیم.بدین سبب نیازداریم که دیگران اول آنکه درک درستی از ما داشته باشند و دوم آنکه با ما در زمینه نگرانی ها،ترس ها و مشکلاتمان همدلی و همدردی کنند.همدردی تلاشی است برای درک و فهم دنیای ذهنی طرف مقابل .

برای همدردی باید بتوانیم خود را جای دیگران بگذاریم و از دریچه چشم آنان نگاه و احساس کنیم.در همدلی شما میتوانید سخن طرف مقابل را تکرار کنید تا بداند که منظورش را دریافته اید.برای مثال دوستتان به شما میگوید: هم اتاقی ام اعصاب من را خورد کرده است و به هیج وجه نمی توانم اورا تحمل کنم و شما از طریق رفتار همدلانه میتوانید بگویید: مثل اینکه از دست او خیلی عصبانی هستی اینطور نیست؟

4.حفظ آرامش و احترام طرف مقابل :

ما اغلب در ارتباطات خود با دیگران در صدد ارزیابی آنان بر می آییم و گاه فکر میکنیم یا باید نظریات و احساسات آن هارا رد کنیم و یا به نوعی نظرات و احساسات خود را به آنان تحمیل نماییم.در روابطی که ارزیابی دیگران عنصر اصلی آن باشد نه تنها اهداف حل مسائل و مشکلات،رفع تضاد ها و تعارضات ،رد و بدل کردن اطلاعات،درک بهتر خود و رفع نیاز های اجتماعی،تحقق نمی یابد،بلکه آرامش لازم در ارتباطات انسانی تیز از بین می رود.

5.مخالفت کردن به شیوه مناسب :

یکی ازمناسب ترین شیوه ها مخالفت کردن با نظریات و عقاید دیگران روش خلع صلاح است.در این روش فرد در سخنان طرف مقابل حقیقتی را می یابد ( حتی اگر با مجموع سخنان آن موافق نباشد) و سپس در مقام موافقت و تایید آن حذف می زند.این روش برطرف مقابل تاثیر آرامش بخش عجیبی می گذارد.ممکن است روش خلع سلاح را نپذیرید،ولی جدول،بی فایده و همیشه بی سرانجام است.با این شیوه در واقع شما پبروز ار بحث خارج می شوید و طرف مقابلتان نیز احساس پیروزی می کند و با آمادگی بیشتر به حرف های شما گوش می دهد.

6.خودشناسی و افزایش آگاهی :

شناسایی دنیای ذهنی دیگران،و همدردی کردن با آنان و یا به نتیجه رسیدن بحث های ما با دیگران نیازمند خود شناسی و تلاش برای افزایش اطلاعات و آگاهی های خود جهت شناسی دیگران و محیط زندگی است.آگاهی از نقاط ضعف و قوت،ترس ها ، امیال، آرزوها و نیاز های خود و پذیرش صاذقانه آنها کمک می کند ویژگی ما و خصوصیات دیگران واقع بینانه تر ببینیم و آن ها را بپذیریم.

7.شناسایی افکار تحریف شده :

بیشتر ما در ارتباط با دیگران در چهارچوب افکار خود و احساسات از پیش تعیین شده و کلیشه ای خود رفتار می کنیم.سیستم شناختی ما نیز بعضاً دچار خطا و تحریف می شود.خطا ها را روانشناسان شناختی،تحریف شناختی یا خطای شناختی می نماند.تحریف های شناختی مثل آیینه یا دوربینی هستند که اشکال را به همان گونه که هستند باز نمایی نمی کنند،بلکه شکل های عجیب و غریبی و نادرست را نشان می دهند.تحریف های شناختی در ارتباطات انسانی مشکلات فراوانی را ایجاد میکند.

اشکال ارتباط در روابط عمومی

1.ارتباطات درون سازمانی :

الف)برگزاری جلسات پرسش و پاسخ بین کارکنان و مدیریت این شیوه یکی از شیوه یکی از شیوه های مهم ارتباطات درون سازمانی است و معمولا به دوشکل تحقق می یابد: اول آنکه هر یک از کارکنان به طور انفرادی با رئیس سازمان مربوط ملاقات می کند و دیدگاه ها و مسائل خود را با وی در میان می گذارد.

دوم آنکه،در نشستی عمومی پس از آنکه مسئولان به بیان کلیات پرداختند، و این خود می تواند پاسخ به بعضی از سوالات را در بر داشته باشد،کارکنان سوالاتشان را به طور کتبی یا شفاهی طرح می کنند تا مسئولان سازمان پاسخ های لازم را بدهند.

ب)برگزاری جلسات آزاد بین کارکنان و مدیریت.این شیوه،شیوه موثر دیگری است که از آن به سکو یا تریبون آزاد یاد می شود.در این شیوه روابط عمومی با صدور اطلاعیه از کلیه کارکنان داوطلب در خواست می کند تا در صورت تمایل در جلسه بحث آزاد شرکت کنند.آنگاه با اعلام قبلی جلسه را در یک روز معین برگزار می شود.

2.ارتباطات برون سازمانی:

الف)برگزاری جلسه با قشرهای گوناگون :

بی تردید هیچ خدمتی وجود ندارد که به نحوی یکی از قشرهای مردم را تحت تاثیر قرار ندهد بنابراین در برنامه ریزی ارتباطات باید هریک از آنان را در نظر گرفت. از طرفی باید توجه داشت که هر سازمانی صرف نظر از توجه به کلیه قشر ها به طور ویژه نیز مخاطبان خاص خود را در برنامه ریزی ارتباطی محفوظ می دارد .

ب)ارتباط تلفنی :

از شیوه های مرسوم و موثر در ارتباطات برون سازمانی،اختصاص یک یا چند شماره تماس برای ارتباط تلفنی مخاطبان با روابط عمومی است.این شیوه به مخاطبان امکان می دهد تا هر زمان که بخواهند در صورت تمایل از طریق تلفن،دیدگاه های خود را درباره مسائل مربوط به سازمان مطرح سازنده روابط عمومی باید علاوه بر توجه موردی بر آن دیدگاه ها در پایان یک دوره معین مثلا ماهی یک بار،تماس های تلفنی و محتوای پیام های مردمی را تجزیه و تحلیل و ارزیابی کند و پس از پردازش دیدگاه ها حاصل تحلیل ها را در اختیار مدیر یا مدیران سازمان قرار دهد.

ج)ارتباط مکاتبه ای :

یکی از دیگران شیوه های ارتباط برون سازمانی مطالعه نامه های رسیده و تهیه پاسخ دقیق و صحیح برای آنهاست و مسائل و مشکلات مطرح شده در نامه های ارسالی باید در قالب گزارشی تحلیلی در اختیار مدیر سازمان قرار گیرد.

د)حضور میدان در بین مخاطبان خاص :

زمانی که از مخاطبان خاص دعوت به عمل می آید و امکان برقاری ارتباط مستقیم و رو در رو بین مدیران و این دسته از مخاطبان ایجاد می شود،تاثیر مثبت و سازنده ای در پیشبرد روندکارها صورت می گیرد.

روابط عمومی دو

روابط عمومی دو به معنی نحوه ی به کارگیری فناوری های جدید ارتباطی و شیوه های جدید اطلاع رسانی در جهت ارائه خدمات منطبق بر خواسته های مخاطبان به صورت لحظه ای و به منظور تحقق احداف روابط عمومی است.روابط عمومی دو تنها در ارائه خدمات بهتر و سریع تر به مخاطبان حلاصه نمی شود،بلکه شرایطی فراهم می کند تا مخاطب بتواند نظریات خود را بسیار راحت تر و بدون گذراندن محدودیت ها و سد ها مستحکم به سمع و نظر مدیران سازمان برساند.مهم ترین وظیفه روابط عمومی دو در یک جامعه اطلاعاتی،برقراری ارتباط دو سویه و متقابل بین سازمان و مخاطبانش است که نتیجه آن ارائه خدمات مورد نیاز مخاطبان به طور مداوم و شبانه روزی،با سرعت و دقت مناسب است؛به گونه ای که حاصل آن دریافت خدمات بهتر برای مخاطب از یک سو و سود بالاتر برای سازمان از سوی دیگر است.روابط عمومی دو این وظایف را با بهره گیری از فناوری های نوین ارتباطی گه در قالب مفهوم ( و ب دو ) مطرح می شود به انجام می رساند.

مقایسه روابط عمومی یک و دو

1.در روابط عمومی یک نوع ارتباطات یک سویه است و بازخورد مخاطب نسبت به پیام ارتباطی روابط عمومی با تاخیر صورت می گیرد؛حال آنکه در روابط عمومی دو ارتباطات دو سویه و تعاملی و چند سویه است و بازخورد پیام روابط عمومی در لحظه و بدون تاخیر منعکس می شود.

2.منابع خبری در روابط عمومی یک بیشتر خبرگزاری ها و رسانه های مکتوب مانند روزنامه و مجله و رادیو،تلویزیون و ماهواره است،درحالی که در روابط عمومی دو منابع متکثر و چند جانبه و لبشتر از طریق امکانات(و ب) مانند پست الکترونیک،و بلاگ ها و سایت های متنوع و مختلف است.

3.در روابط عمومی یک در یک زمان فقط از یک کانال ارتباطی میتوان استفاده کرد مگر آنکه با برنامه ریزی گسترده به موازات بتوان از رسانه های مختلف به عنوان کانال ارتباطی استفاده کرد،در حالی که در روابط عمومی در هر لحظه می توان از چند رسانه ای ها و پتانسیل های صدا،تصویر،متن و انیمیشن برای اطلاع رسانی استفاده کرد.

4.در روابط عمومی یک ارسال پیام روابط عمومی به صورت غیربرخط است.(offline)،در صورتی که در روابط عمومی دو ارسال پیام روابط عمومی به صورت بر خط (online) صورت می گیرد.

ویژگی های پیام موثر

1)تجانس پیام با محیط :

پیام صادرشده باید با محیط پیرامون خود تجانس داشته باشد،در غیر این صورت امکان دفع آن یا به عبارت دیگر بی اثر ماندن آن زیاد است.

2)تطابق عملکرد پیام با محیط :

عملکرد و حاصل پیام باید با نیاز محیطی که پیام در آن منتشر و منتقل می شود تطابق و هماهنگی داشته باشد،در غیر این صورت پیام تاثیر عمیق و همراه با تدوامی نخواهد داشت در این حالت هرقدر هم که فناوری انتقال پیام جذاب و جالب باشد،فقط مدت کوتاهی فرد یا مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهد و به محض کاهش جذبه پیام(ارتباط احساسی)فرد به خود می آید و اثر کاذب دفع می شود.

3)محتوای پیام متناسب با سطح فکر و بینش مخاطب :

تناسب و هماهنگی بین محتوای پیام و بینش و ذهنیت مخاطب نقش مهمی در اثر گذاری پیام خواهد داشت.بنابراین،به طور طبیعی پیامی که می تواند بر کودک اثرگذار باشد یا اگر هم چنین باشد میزان تاثیر هرکدام باهم تفاوت زیادی خواهد داشت،زیرا پیامی که از طریق که از طریق یک وسیله ارتباطی پخش می شود بر زمینه ذهنی فردی می نشیند و در زمان های مختلف به اشکال متفاوت درک می شود.

4)شناخت مخاطب واستفاده از ویژگی های روانی و اجتماعی وی در محتوا پیام :

پیام ارتباطی با توجه به نوع ارائه نیز می تواند تاثیر خاصی داشته باشد.از این رو،واژگان به کار رفته،عبارات و در یک کلام هر آنچه با نحوه صدور پیام همراه است در این زمینه موثر خواهد بود.امروزه کوشش میشود برای انتقال پیام از شیوه های موثر،موسوم به سودبر استفاده شود. در این شیوه بدون داشتن هیچ شناختی از مخاطب برای ارسال پیام،آن هم به صورت سطحی،شیوه های سود بر که موجب بروز فرایند های روانی،مانند (برون افکنی)،همانند سازی، و هم احساسی میشود به کار می رود.

5)توجه به کمک های خارجی و بازخورد و عکس العمل :

به عقیده دانشمندان علوم ارتباطات،پیام وسایل ارتباط جمعی زمانی دارای اثر قطعی خواهد بود که کمک های جانبی دریافت دارند،مانند تماس مستقیم و شخصی که فاصله گیرنده و گوینده کم می شود و ارتباط هدف غائی خود را که تاثیر پیام بر مخاطب است به خوبی تحقق می بخشد،زیرا همه تحقیقات تاکنون مشخص کرده است که هرقدر ارتباط بین ارسال کنندهپیام و گیرنده پیام بیشتر باشد،در جریان بازخورد که تاثیر متقابل فرستنده و گیرنده پیام بر یکدیگر است مشکل بیشتری بروز خواهد کرد.

فصل چهارم(تکنیک ارزیابی)

ارزیابی برنامه روابط عمومی

فعالیتی که بخش بسیار مهمی از کار روابط عمومی را تشکیل می دهد،ارزیابی برنامه روابط عمومی ضمن اجراست.ارزیابی برنامه روابط عمومی معمولا به چند دلیل صورت می گیرد:

1.گزارش دادن به مشتری ها در مورد دستاورد های آنان در قبال هزینه ای که کرده اند.

2.توجیه ضرورت تهیه و اجرای برنامه ای که دامنه آن از برنامه موجود فراتر می رود.

3.توضیح ضرورت انتقال خط مشی یک برنامه.

این ارزیابی ، بنا به دو دلیل آخری،عملا می تواند به عنوان یک تحقیق پایه و به منظور تصمیم گیری برای انتخاب مخاطبان مطلوب و اهداف و در نتیجه اصلاح پیام های روابط عمومی باشد در نتیجه یک برنامه اصلاحی روابط عمومی پایه ریزی شود.

دو نوع سنجش وجود دارد که ممکن است در شیوه جاری روابط عمومی ارزیابی شود: سنجش میزان انتشار پیام . سنجش بازتاب انتشار پیام.

سنجش میزان انتشار پیام

اندازه گیری میزان انتشار پیام مستلزم توضیح و ارزیابی فعالیت های گوناگونی است که برای یک مشتری صورت می گیرد.برخی از مشتریان که واقعا اهداف روابط عمومی را درک نمی کنند اصرار دارند که اندازه گیری میزان انتشار پیام صرفا بر حسب تعداد گزارش هایی باشد که آنها تهیه کرده لند.مشتریانی که از نظر فرهنگی پیشرفته ترند می فهمند که تعداد مقالات و گزارش ها،به تنهایی حاکی از موفقیت یا شکست یک فعالیت روابط عمومی نیست.در مقابل،انتظلر دارند که شکلی از تحلیل محتوا صورت گیرد؛یعنی نوع پیام هایی که در این انتشارات نهفته است ارزیابی شود.

نقش روابط عمومی در توسعه به عنوان برنامه ای فراگیر و عام المنفعه

اهداف مشارکت:

1.افزایش میزان بحث و تولید. به محض تحقق فلسفه مشارکتی تولید افزایش می یابد و بهره وری در تراز بالایی قرار میگیرد.کشور ها و جوامعی که این گونه هستند کاملا این نکته را به اثبات رسانده و شاهد خوبی بر این مدعا هستند برای نمونه می توان از مدیریت مشارکتی آلمان و ژاپن نام برد.

2.بالا بردن توان سازمان تولیدی و بازگانی و افزایش اختیارات:

سازمان های تولیدی و بازگانی توان خود را در چرخه تولید تجارت جستجو می کنند بدیهی است با بالا رفتن فرهنک مشارکت در آنها ، به تدریج همانطور که اشاره شد،از بهره وری بالا سود خواهند برد. که این خود به توان اجرایی و عملیاتی شان می افزاید و آنان را از سطحی به سطح بالاتر می کشاند و با تحقق چنین امری این سازمان ها می توانند از اختیارات بیشتری برخوردار شوند.

3.نیرومند شدن نیرو کار:

اساس فلسفه مشارکت،نیرومند شدن اعضاست تا همه آنها بتوانند با حداکثر توانایی خود کار کنند.نیروی کار با یک یک اعضای جامعه مشارکتی به این سو کشیده می شود و آنچه در قابلیت و توان خود دارد،به آسانی نشان می دهد و این فرصت را می یابد که بدون هراس آن را با دیگران در میان بگذارد.

4.ایجاد شرایط مناسب برای مالکیت گسارده تر اعضا:

در فلسفه مشارکتی،مالکیت در دست یک نفر یا یک گروه خاص باقی نمی ماند،بلکه در میان اعضای جامعه کاملا پخش می شود.هرکس نسبت به توانایی اش مالک امکانات موجود می شود و با به کار گیری نیروهای خلاق به دامنه آن می افزاید که همین امر موجب توسعه می شود.البته امکانات نامحدود است و با شکل گیری مشارکت به دامنه آن افزوده می شود و این خود مفهوم توسعه است،نه اینکه امکانات از یک جا گرفته و به جای دیگری داده شود.

5.پدید آوردن و شکل دادن وحدت ملی و یگانگی میان شهروندان:

همانطور که اشاره شد توسعه از نظر عضویت جامعه و نوعی به گستردگی می انجامد و چارچوب و مرزبندی گسترده میشود.از سوی دیکر،پیوند این اجزا جامعه محکم تر می شود و این خود هم افزایی را تسهیل می کند.با فلسفه مشارکت اعضا در عین آزادی و حفظ هویت فردی با عضویت خود دارای آرمان های مشترک می شوند و این آرمان مشترک آنان را به سوی تلاش بیشتر و بهره وری فراوان تر می کشاند.

پایان.

موفق باشید .

نظرات شما عزیزان: